DİVANE AKIL
Dağlanmış yürek bir kere,
Sensizliği ne dindirsin ki?
Ruhum alevlenmiş yanar,
Bu yangını ne söndürsün?
Yitip giderim sensizlikte,
Yolu kim bulup göstersin?
Alıp başımı çıkarım âleme,
Divaneyse akıl, nasıl insin.
13.07.2002 — 12.35
Sinan OğuzhanKayıt Tarihi : 9.2.2007 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!