Vasıla revan ile aklı melekemin vardığı yere, bir molada bakına kaldım ki, dünya temaşası zahir,
Burası mıydı diyar denilen mekanda, beklemiştir diye, sorduğum yer.
Gün zevaline kim revan olur ki, her zeval de ben kuru güller topladım,
Anladım ki ezelin tahririnde bir çiçekli bağ iken, şimdi kuru toprağa dönmş vardığım yer
Benim sevgimden usandığın an, bilirim canımda nazarın var canan,
Her görenden nazar aldım, bir sayede bilmeden orası sılada bir çaput serdiğim yer,
Sonra bakındıkça serap içinden, sarayda ziyaların coştuğu yer gibi Sema yıldızlarından ilham aldım,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta