Dünyanın her tarafında kan, gözyaşı var. Basından ve televizyonlardan izliyorsunuz çoğu kere, savaşlar ara vermeden, bütün hızı ile devam ediyor. İnsan ölüyor, kadın ölüyor, her şeyden daha önemlisi masum ve günahsız çoluk çocuk ölüyor. İnsanlık ölüyor. Onlar öldükçe beni hafakanlar basıyor, tansiyonum yükseliyor, şekerim azıyor, gözlerim kararıyor, bazı bazı nefes bile alamaz duruma geliyorum. İnadına, insanları, diğer canlıları daha çok sevmeye çalışıyorum, kadınlara, o mübarek varlıklara saygım artıyor her geçen gün. Hiç tanımadığım çocukların başını okşuyorum, büfeden onlara sakız çikolata alıyorum, ellerine tutuşturup, iki de sohbet edip dönüp sırtımı gidiyorum. Yanımdan geçen komşular da garip garip bakıyor, kimi zaman konuştuklarını duyuyorum hakkımda '' Bunun da parası bol herhalde her gün çocukları sakız çikolata ile besliyor, her gün her gün de alınmaz ki canım, paramı dayanır buna? '' istediklerini desinler vız gelir tırıs gider.
Altmışına doğru son sürat yol alıyoruz. Çocukluğun ilk on, on iki senesini saymayın, hadi bilinç düzeyi çok düşük varlıklarız o zaman diyelim. Ondan sonrası yetmişli yılların başı ve devamı seksenlere doğru. Bu gözler ile ne savaşlar, ne yıkılmışlıklar gördü bu garip, onları görüp de kafayı bozmayıp, dişlileri sıyırmamak ne mümkün? Aklımıza gelenleri sayalım, Vietnam Savaşı ki en büyük emperyalistin aslında ders çıkarması gerekirdi, çıkarmamış, çıkarttırmamışlar. Peşinden yine aklıma gelen İran İslam Devrimi ve yaşanan iç savaşta yüz binler ile ifade edilen insanların cellatların yağlı iplerinde can vermesi. Belki içlerinde suçlular da vardı ama binlerce masum insanda ''Kurunun yanında yaşın yandığı gibi'' yandı bitti kül oldu. Rusların Afganistan'ı alçakça işgal etmesi ve bir dolu masumun canına kıyması. Aman doktor, canım doktor ben ne yapayım da ne edeyim? Bunlar aklıma geldikçe aklım tavana vuracak da bir daha geri gelmeyecekmiş gibi oluyor.
Ne cumhurbaşkanları, ne başbakanlar, ne bakanlar gördük bu ülke de canım cicim doktor. ''Ülke de benzin yok ne diyorsunuz bu konuda ki görüşünüz nedir? '' diye başbakana soru soran gazeteciye başbakanın cevabı ''Benzin vardı da biz mi içtik? '' olursa gerisini var sen düşün doktor. Ben tırlatmışım çok mu bunların arasında? Allah aşkına deyiver. ''Öğrenciler yürüyüş yapıyormuş hadi bakalım buna da bir cevap verin.'' diye sorulunca da ''Yürüsünler, yürümekle yollar aşınmaz.'' diyen Sayın Başbakan, acaba yollardan çok beynimizin, yüreğimizin ve ülkenin insanlarının ruhlarının aşındığının farkında değil miydi o zaman? Bu yaşananlar normal ise ben çok anormalim herhalde doktor.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta