Dışlandım Şiiri - Selçuk Şeker

Önce ümit verdi, sonra güldü bana, dışlandım.
Elimdeki resmine, dayadım silahı, vuracağım nişan aldım.
Seninleydi düşlerim, hayalimde hep sen vardın
önce bir ev, sonra araba, birde sen, dedi nişanlıyım.

Bak görüyor musun, o dağlara kar yağıyor, su soğuk buz gibi, ama benim içim yanıyor.
Bedenim depremde çöken bir bina gibi, mutluluğum buraya kadarmış, hayallerim yıkılıyor.

On şiddetinde sen, salladın beni.
Fena bir şekilde sarstın kalbimi.
Seninle kurduğum hayallerimi.
Sen beni, seni, öldürdün sevgimi.