Dışım Kömür Karası İçim Korku Yuvası

Dışım Kömür Karası İçim Korku Yuvası

Günden çaldığım bir avuç ışıkla girdim kara toprağın rahmine,
İndim karanlık dehlizlerine, ıslak yanık kokularına yerin,
Vurduğum her kazmada daha bir yandı kavruldu ciğerim,
Alnımdaki her damlada daha bir ağardı ekmeğim! ..
Geçmiş olsun dedik birbirimize, loş bir çıkışa doğarken hepimiz!
Yorgunuz ama ışığa doğmanın sevinci içimizde!
Dışımızdakini çıkardık banyoda, ya içimizdeki karayı, içimize işleyeni? ! .
Çıkmaz bir türlü o hastalık, işlemiş yüreklere isli isli!
Ödünç güneş toplarız bir gün önceden,
Kim bilir belki de görülmez bir tutam gün yüzü,
Belki dönülmez, dönülemez kara elmastan!
Alnımızda kömür karası, bağrımızda korku yuvası! ..
Ahmet EMER