Dışarısı Beyaz Bir Kar Şiiri - Vedat Okkar

Dışarısı kar, hafiften ayaz
Kim ne bilsin
İçim siyah dışarısı Beyaz
Bir şubat sabahı
Mahkum olduğum yalnızlıklarımın ardı
Benzim sarardı
Dışarıda beyaz bir kar vardı.

Penceremden seyrederken yolları
Penceremden seyrederken yılları
Yine Anasonu fazla kaçırmışım gözlerim karardı
Oysaki senin şehrinde cüceler vardı
Boyları hüznünden de kısaydı
Dışarıda beyaz bir kar vardı
Dışarıda yar.

Karanlıklar ardına saklanmış oyuncaklarım
Gözümün önünde bir perde
Önünde Prangalı adam yerde
Kalbim sana Mecruh
Seni doğurmuşum
Gözlerimin ardında karanlık yerde
Dışarıda beyaz bir kar
Neredesin yar

Çığlıklarım sus/tu
İçim kan kustu
Martılar konarken omuzlarıma
Sevişmelerimiz bir boşluktu
Alacakaranlık bir Yokluk
Dışarıda beyaz bir kar
Hislerimi sar yar