Dışarıda Kar Var Şiiri - Serpil Koçar

Dışarıda lapa lapa yağan kar var bu sabah,
Kentim beyaz gelinlik giymiş masumca.
Bütün günahlarından arınmış gibi tertemiz,
Yüreğim ise sıcacık sarıyor tüm bedenimi.

Düşen her kar tanesi kadar hafif hislerim,
Ruhumu okşuyor sanki karın verdiği huzur.
Gönül salıncağımda sallanırken ağır ağır,
Kulaklarımda çalınan güzel bir şarkı eşlik eder.

Hayallere dalarım yine ufkumda usulca,
Aynı kentim gibi beyazlar içindeyim bende.
Kalbim heyecanla çarpar, gönlüm ise dans eder,
Beyazın bana verdiği huzurla mutlu olurum ben.

Haydi biraz daha dalalım hayaller alemine,
Üç beş odunla yakalım küçük şöminemizi.
Karşısına atalım bir minder, uzanalım yavaşça,
Keyfini çıkaralım biraz sıcacık yanan ateşin.

Biraz daha dibine vuralım bu manzaranın,
Kardelen çiçekleri gibi açılsın gönlümüzde.
Ruhumuz yükselsin gökyüzüne huzurla,
Dans edelim yine bulutların içinde usulca.

Gönlüm doymuyor bu güzel manzarayı izlemeye,
Ruhum istemiyor hayaller aleminden uyanmayı.
Bedenim adeta tepki veriyor “kalk artık” dercesine,
Ben ise uykuya dalmak istiyorum huzur içinde.

Bembeyaz sokaklarda yürürken düşüncelerim,
Her adımda kalbim bir başka sevinçle titrer.
Kar taneleri düşer saçlarıma usulca,
Ve içimde bir masal dünyası canlanır gizlice.

Penceremden bakarken ışıl ışıl parlayan kentime,
Ruhumda bir şarkı çalar, nazik ve yumuşak.
Her nefes karın kokusuyla dolarken ciğerime,
Hayallerimle birleşir bu sabahın tatlı sıcaklığı.

Ve sonunda gözlerimi kapatıp hayale dalarken,
Duyarım rüzgarın hafif fısıltısını kulağımda.
Bedenim rahatlar, kalbim hafifler,
Huzurla sarılır bana bu beyaz, masum sabah.