bozuk bağların asmalımescitlerinde ben
o yitik ülkünün buğusunu sindirirken
kanayan imgeleri topladığımı hatırlıyorum
insanların evlerine dönme saatlerinde
çabucak tüten ocaklar acıtırken bedenimi
doğan kızıllığın batışıdır içimdeki yara
kazır yüzümden atlıkarıncaları
kurgusu henüz tamamlanmamış aşklardır
bütün duvarlarımı siyaha boyayan...
Kayıt Tarihi : 1.11.2010 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiir tam özünde kalmış
ne bir fazla söz istiyor
ne de eksik
tebrikler güzeldi
Tebrikler gönülden.
Dinmeyen acıların kaynağı ben..
Ya da sen
TÜM YORUMLAR (5)