Dirim Şiiri - Zeki Tüyen

göz gözü görmüyor dışarda
hepsi birer umut, hepsi birer özlem
kuralsız uçuşan kar tanelerinden
dün yağmurlu, ben suskun, anılar ıslak
bugün dirimsel görünüm sezgili penceremde
bahçe duvarları sanki soluksuz ağlamış
bir su çizgisine gebe ve sıralı tümden
göçüklerde aramak örneğin töz yığınlarını
kapkara, güvencesiz ama umutlu anlarda
kapıları çalar yüreğim sorar yarınlarını

burası günün geceye dönüşen kısmı
alaca tutkulara kilitlenmiş zaman
tavuklar kümeste ve yarım kalan karpuzlar
bir güvercin tünemiş çeşmenin musluğuna
yiyecek bulamazsa yüreği sızlar
bir iskelet ağaç komşunun bahçesinde
yüklesem yeşil yapraklarını dallarına
külçe gibi düşer toprağına belirir yıldızlar
odamda çiçekler ve çoğalan bekleyişler
iki gömü iki tılsımlı değnek
iki gömü ezgilerde bitimsiz
okurken söylediğim, yazarken söylediğim
özgürlüğü ve insanları sevmek

yönelim komut düzeninde ve imgelere çoğul
haykırsam da fısıldasam da şiirlerimi
parola gözlerine gel, korkulara git
kış soğuğu etkin ve doğa doğallığı donanmış
güzelliklere tutsak yaşam belit belit

bursa; 23.02.1975