DİRİLİŞ
Bağrıma yapıştı paslı zincir
Yaktın dünyayı ateşinle
Ben yedi uyurlar gibi uyurken kendi halimde
Ayırdın sen beni yüzyıllık rüyamdan
Kubbelerden aşıp gelen en yüksek sada
Yepyeni bir aşk yarattın sen
Yabancılığı çevirdin tanışlığa
Üfleyip diriltici soluğunu ruhuma
Bir bardak suda kopartılan fırtına
Küllerimden doğdum ben yeniden
Kentte bir sur üflenmiş gibi
Öldükten sonra diriltilmiş sanki
Kuru toprak yeşillendi birden
Eskimiş duvarlar yıkılmış
Taşlar bir bir sökülmüş yerinden
Ve yapılmış yeniden
Bu Zülküfül’dü dirilen
Yeni bir dünya kurulmuş yeniden
O diriltici aşkın soluğuyla
Söyle o sihirli kelimeyi ey İsa
Yaşayayım yeniden
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!