Ben uyurken seherde,
Eller çoktan uyanmış.
Bağlarda,bahçelerde,
Güller çoktan uyanmış.
Diyar diyar dolaşan,
Ovalar dağlar aşan,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Her şeyin uyanık olduğunu, uyuyanın ancak gafleti ile insan olduğunu, bundan sıyrılmanın tek yolunun, uyananlarla uyanmanın ve benliği terk etmekle, gönülleri titretmekle, aşkı aşkla zikretmekle, dünle değil bugünle olacağını ortaya koyan bu yaralı gönlü kutlarım.
Dost çağılda, kayna coş / Lisânın ne kadar hoş/
Vur nefsimin kalbin deş/ Pis uykudan uyansın/
Muhabbetle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta