Diriliş Şiiri - Şafak Karasungur

Ellerimi unuttum, parmaklarımı çizdim
Gözlerimi bağladım.
Her şeyi kaybetmişçesine
Yine yeniden doğmuşçasına
Ölmüş ve diriliyormuşçasına
Başka bir hayata uyanıyormuşçasına,
Ayak uydurdum bedenime.
Mezarlardan çiçekler topladım.
Solmasınlar diye vazolara su doldurum.
Şayet sözlerimi unutursam eğer diye
Kitapların arasına sakladım.
Hiç bir şeyi unutmayacağımı bile bile...
Bir gül sıkıştırdım
Tam şafakla gökyüzünün arasına,
Çingenelerden bir bebek çaldım.
Bir hamur yoğurdular ve heykelimi tıraş ettim.
Bir kahkaha fısıldadım o gece
Mutluluğumu kimse duymasın istercesine
Öyle sular aktı ki okların altından o gece
Binlerce beden yıkandı günahlarımdan.
Hayır,
Gülmüyorum hala.
Sen gamzemi seviyorsun.