Diri cesetler sokağı 1 Şiiri - İlyas Alagöz

hadi
zifte karışmadan
törensel bir direnişle
gecenin yırtık yüzüne tükür
de
gel

1.
gölgem gecenin içine gömülünce
ağzımdan hamam böcekleri çıkar
iklimsel kusmuklarla
kahkahalarına boğulurum
ellerin boğazımda kalır
örümceklerin göğsümde

2.
sokak lambalarının gölgesinde
kudurur yüzümün paslı
çizgileri
gecenin diline düşmüş
bir iblisin içindeyim şimdi
tir tir yanarım peygamberin
avucunda

kan
damarlarıma tırmanırken
anıların namlusu yapışır şakağıma
vurur kalp kapakçıklarıma
heyecanlandırır beni
ölüm
birazdan enkazım düşer
bu kente

durdurulamayan zaman aktıkça
intihar süsü verilmiş
sorgusuz infazlarda adımı da yitirdim
daralan soluğumun ardından
geride kalan
bir ceset
ve
leşime
tünen kargalar

3.
Hadi kapat lambaları
Ve şimdi söyle
çıkmaz sokakları arşınlarken
sabah
akşam
kaç kişi geçti üzerinden
ve
kaç ceset kokusu çektin
…