Nereye yürüyor bu ayaklarım.
Yok ortada bir hedef.
Varsada flu kabilinden.
Durup düşünmeme yardımcı bir direk.
Veriyorum sırtımı,
Onca yılın ağırlığını.
Öyle sağlam ki, sorduruyor soruyu;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta