Dipsiz yalnızlık Şiiri - Yorumlar

Bir yalnızlığın dibinde çömelmişim, kokuşmuş odaların zifiri karanlığında.
Ne yana dönsem rutubetli bir duvar ve rengini saklamış kara çiçekler görüyorum.
Sesler duyuyorum belirsiz bir nesneden,
Çığlıklarıyla ürküten kadınlar görüyorum .
İçimde gömülmüşlerin çığlıklarını büyütüyorum,
kanatlarından hüzün saçan kuşlar görüyorum,
Bir şehir görüyorum öylece uzakta duran bi şehir.