Ben,
Kalbinde yangınları büyüten kız,
Ateşiyle küle dönen sevdanın içinde
Bir damla suya hasretim.
Neden mi hep acıyla yoğruldu yüreğim, adı aşk olan dipsiz bir kuyuda?
Mutluluk, ateşle oynayan çocukların elinde,
Her dokunduğunda iz bırakıyor tenimde.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Güzel duygular. Bırakma... Yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta