Dinmişse Bütün Rüzgarlar Şiiri - Melih C ...

Dinmişse tüm rüzgarlar
Ve tükenmişse önünde tüm denizler
Vaktidir okyanuslara açılmanın

Biten her umudu
Yuvarlayıp yüksek uçurumlardan
Başı dik
Direne direne
Yürümek yeni hayatlara
Kaybedilmiş mutluluklara üzülürken
Pişmanlığını duymamak için
Uçup giden hayatın

Gitmek çözüm değil
Beynini de beraberinde götürebilmek bütün mesele
Bu yara her şehirde sızlar
Nerede olursan ol sızar damarlarından kan

Belki kırılacaksın kuru bir dal gibi
(Oysa kendin kaçmıştın bütün yağmurlardan kuruyana dek)
Başladığını sandığın anda tükenecek umut
Ayrılık hain bir bıçak gibi saplanacak sırtına
Hiç ummadığın bir zamanda,
Yalnız kalacaksın
Belki bekleyeceksin haftalar, aylar boyunca
Beş dakika dökebilmek için içindekileri
Kendinden vazgeçercesine
Kimse seni anlayamayacak olsa bile
Aldanacaksın belki de
Düşüneceksin
Hayatın sana hak ettiğini vermeyeceğini hiçbir zaman

Kırılan her hayal
İnsan olduğunu hatırlatmalı sana her seferinde
Hatırlatmalı
Üzüntüler olmazsa
Hiçbir işe yaramayacağını mutluluğun

Güçlü olmak
Asırlık bir çınar gibi dimdik görünmek değildi düşmanına
Güçlü olmak yüreğin kan ağlasa da
Aynaya bakıp tüm içtenliğinle gülebilmekti
Kendi kendine
Anlatmaya gerek olmadan
Kendinden başka
Hiç kimseye ve hiçbir şeye

Ve ağlamak
Zor iş dedik yıllarca
Kuytu bir köşe aradık hep
Kimsenin uğramadığı bir yer
Anlayamadık
Tükenmek için değil bu gözyaşları
Tüketmek için bu tükenmişliğini
Boşaltmak için bu iğrenç zehri damarlarından...
Bu tükeniş varolmak için yeniden...

21 Mart 2003
21: 17