Ben seni bilirim ama artık bilsem de bilmem,
Bilsem de bilmem de seni inmeden silmem,
Gidiyorum, yolun sonuna gelmeden inmem,
Yolun sonu göründü hatırdan silinir mi gülmen,
Bildiklerimi azat ettim gitmiyorlar silmeden,
Silmem lazım ölmeden veyahut delirmeden,
Veya unut silmeyi öleyim hemen direnmeden,
Ölüm beni alsın bari ruhun ruhuma sinmeden,
Yeni doğmuş gibi gördüklerini bilmeyen,
Annesini kaybetmiş gibi ağlaması dinmeyen,
Unutulmuş rüya gibi hatırlanmayı düşleyen,
Her tarafı yıkıp döken bir fırtına dinmeyen.
Kayıt Tarihi : 29.12.2016 10:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Raşid Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/29/dinmeyen-firtina.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!