Dinmeyen Ağrı Şiiri - Ahmet Kılıççı

Zaman aldı ikimizi
Kalmadı geçmişinin izi
Dizlerimin dermanı yok
Uçmuyor bu kuş, kanadı yok
Sensiz geceler beni bekler
Kalan geriye kırık kalpler
Sokaklara düşürdün beni
Caddelerde ararım seni
Sana uzattım elimi
Hasretinden oldum deli
Bir çığ gibi büyür içimde
Bu evrenin ötesinde
İşittiğim her sesinde
O güzel gözlerine hasretim
Sendeki ışığı görse
Dengesini yitirir gece
İçimde fırtınalar kopar
Kokunu getirir bana rüzgar
Ölümün olduğu bu dünyada
Uyanamam ben rüyamdan
Seni sevmek şu üç günlük
Cihanın dördüncü günü
Bir çiçeğe bakarken
Kör oldum bütün bahçelere
Bir soğukluk var havada
Mevsim kış değil ayrılık sanki
Gülüşlerinde umutlarım
Yalnızlığa sarılı kollarım
Hep sana çıkar yollarım
Günler, ayları kovalarım
Yaşamak zordur keşkelerle
Dinmeyen bir ağrı var göğsümde