Dinmeyen Acılarımız Şiiri - Mehmet Çoban ...

Gecelere doğru, zulüm çağlyor
Dost, talan edilen, o köyler bizim
Yükselen çığlıklar, o coşan acılar
Alev, ateş yanan tüm canlar bizim

Halkın üzerine zülüm yağıyor
O yakılan evler, o köyler bizim
O bozulan yollar, o yıkık yerler
Dinmeyen acılar, her elem bizim

Yürekler yaralı! Günde matem var
Yakıp-yıkan zülüm hiç acımıyor
Geceler kâbus, günler karanlık
Kopup gelen mahşer durmak bilmiyor

Çilemiz bitmiyor, can bu ne haldir?
Tüm canlar telaşta, cana ölümdür
Kahpe devran bize derttir, husrandır
Bize şivan ve dert, ele düğündür

Kor ateş yağıyor, yer duman, duman
Karayel estikçe, canlar yanıyor
Yol ver felek yol, burdan gidelim
Gün bana mahşerdir, içim sızlıyor

Gün cana gülmüyor, canlar ölüyor
Aman, aman her gün, gün kıyamttır
De kalk dostum de kalk, bizde gidelim
Kötü düzen, ömüre bin eziyettir

Dost, ciğerim yandı, yaşam kördüğüm
Şu kahpe düzende kâr düşmanımız
Her yerde dehşet var, ateş yağıyor
Her dert budak, budak, çığlıklar bizim

Mehmet Çobanoğlu
22.09.2022
İstanbul