Boğazıma düğümlenen acı sen misin yoksa?
Yoksa etrafımı çepeçevre saran bembeyaz duvarlar mı acıtan? Hani hiç gitmezdin? Hani yapayalnız bırakmazdın beni bu koskoca şehirde? Yalan gibi, rüya gibi, hayal gibi…
Gözlerimin önünden hiç gitmedin masal prensi. Hiç dönmedin, hiç bilmedin, hiç görmedin… Ben beyaz duvarlara anlatırken küçücük yüreğimi ve doğururken yıldızsız geceleri, karanlıklar ağladı ben dinledim, ben ağladım duvarlar dinledi…
Kayıt Tarihi : 8.7.2006 01:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!