Bu ezgiyi kaç kişi çalıyor,
ben birini duydum, diğerleri nerdeler.
Yasakmış bütün sesler,
size verilenle yetinin diyorlar.
İnen çıkan görüntüler kör ediyor
gözlerimi. Ama, beynim yaprak
yaprak açılıyor. Çalgılarından
önceyim, sanki kaynağından
besinlerim. Beni ayakta tutan güçler
çekiliyor. Düşüyorum; boşluk boşluk
basıyorum yerlere. Hiçbir ezgi taşıyamaz
artık beni bir yere. Burası hem sılam hem
gurbetim. Siz çalın söyleyin.
Hepinizi dinlerim.
30/03/99
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 3.12.2003 05:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/12/03/dinlerim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!