Dîn’in ne olduğunu “Dinler Tarihi” adlı eserlerinde Prof. Dr. Günay TÜMER ve Prof. Dr. Abdurrahman KÜÇÜK şöyle tanımlamaktalar.
Dîn, kuralları Yüce Allah tarafından konulan, peygamberler aracılığı ile insanlara bildirilen akıl sâhibi insanları kendi istekleri ile hayırlı olan şeylere sevk ederek dünyâ ve Âhiret’te mutluluğa ulaştıran ilâhî bir kânundur.
Kelimenin sözlük anlamını ise “Cezâ, mükâfat, ibâdet, âdet, hâl, hüküm, hesap, itâat, boyun eğme, şerîat, kânun, yol, mezhep…” olarak vermişler.
Tanımdan da anlaşılacağı üzere, değerli hocalarımız din’i “ilahi”oluşları bakımından değerlendirmişlerdir. Mahalli ve milli dinleri dîn’den kabul görmemişlerdir.
Mahalli ve milli dinleri; bir felsefe, bir düşünce tarzı, toplumun ahlâkî yapısını ve değerlerini irdeleyen, öne çıkaran ve belli kurallar manzumesine dönüştüren bir düşünceler silsilesi olarak değerlendirmiş olmalılar.
Bu eserlerinde, bu konu ile ilgili teferruata gidilmeden temel özelliklere yer verilmiş.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
