Ardına bakmadan kaçıp giderken
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.
Emeğim yerlere saçıp giderken
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.
Böyle değil idi senle sözümüz
Sevdayla bağlıydı bizim özümüz
Kan çanağı olmuş, iki gözümüz
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.
Gece gündüz demez sohbet ederdik
Biz bizi bilirken çokça hederdik
Nereye olursa, birlik giderdik
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.
Darmadağın kalsın saçım tarama
Deva bulamadı hekim yarama
Kara kedi girer senle arama
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.
Her kime ne desem boşa çıkarken
Kader tüm suçları bana yıkarken
Öfkemi kabartıp, dişim sıkarken
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.
Leyla'yı canından bezdiren varken
Mecnun Mecnun diye, gezdiren varken
Kaderine bizi, ezdiren varken
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.
(İstanbul - 07.03.2024 - 18.36)
Leyla İnanKayıt Tarihi : 19.5.2024 21:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!