Yahu kardeş, git işine…
Sen misin ki tek Müslüman?
Gıybet etme peş peşine;
Seni gören sansın “insan”..
Şu dünyanın gidişine
Aklın ermez saf Müslüman
Tut canını tak dişine
Gayretine densin “insan”…
Sağa-sola çamur atma.
Kendini hep ağır satma.
Sap içine saman katma.
Aklın cüruf, sîmân insan..
Yaparsın hep aynı vurgu.
İnsan oyar burgu burgu..
Aklındaki nasıl kurgu?
Kendin insan, kastın insan..
Rabbim sana bir baş vermiş.
Baş içine akıl dermiş.
Dünyayı da mekân sermiş;
Aslın toprak, namın insan..
Âdem ile Havva, atan..
Cennet idi sana vatan.
Helâline haram katan,
Hakir kulsun; tövben insan..
Arif olan anlar beni
Kıyas eder benle seni
Akıl yetmez hendeseni
Cabir çizer, çizen insan..
İman eyle sen yürekten.
Riyadan kaç, sakın şekten..
Sen kendini bilerekten
De ki Rabbim Rahîm, Rahman!
Çıplak idin, örtündün çul.
Amelin zarf, imanın pul.
Arzda baki değil tek kul.
Muhacir der; ”herkes mihman! ”
muhacir bozkurt
Mustafa KÜTÜKCÜ
21.09.2011 – Bayraklı/İZMİR.
Kayıt Tarihi : 8.11.2014 08:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!