Dinle Ey Yâren ! Şiiri - Nihal Mirdoğan

Değerleri özenle sakladığın heybende
Yunus'un bahçesinden çiçekler düzmelisin
Vatanın harmanını pakladığın heybende
Ahlâkı gasp edeni ,fikrinle süzmelisin

Ne yaka var,ne yen'i,bir de vahim dilleri
O kaba teni ile çakalların elleri
Körpe fidanlarıma esecekse yelleri
Kargı ucunu erce bileyip azmalısın

Yunus'dan izin ile,Yavuz'ca korku salıp
Dahi kılınç şakırtı tezgâhlarını bulup
Bakma ha... üçe beşe bir de kopuza dalıp
Ananeyi bozanı deşip de tozmalısın

Kültürdeki yozlaşma can alıcı biline !
Medid uykularını verdilerse eline
Zalimlik yapanların yaklaşma emeline
Sen,gönlün aynasına şâhsiyet yazmalısın

Bildiğin unutmuşsan ,kasdım şudur ey yâren
Melâneti at artık, bu günden itibaren
Manevî değerinle ,tarih sayfası seren
Milli heyecandaki vefâyla gezmelisin

yen=giysi kolu
medid=uzun süren