Dinle Beni Esma! Şiiri - Faik Danışman

Dinle beni Esma!
günahkâr bir dervişin öğüdünden çaldım azığını yalanın
dipsiz bir kuyuya ipsiz bir dalgınlıkla saldım düşlerini
sularını içtim lağıma dönen aşkların kirli ayaklarının
yıldızlarını gökyüzünden düşürüp izini arayan her kalbe
eceline susamış keskin bir hançer ağzı bıraktım
aldanma..! meleklerden ödünç aldığım çocuk yüzüme
beyazına yanlış sureler okudum mavi nazar boncuklarının
ve boynuna yağlı urgan gibi taktım günahlarımı

git artık gölgelerimden Esma!
açılmayacak bir tutulmaya döner içindeki güneşin

ıssız bir çöl serabında gözlerine düşen yurtsuz bir bedeviyim
konakladığın her umut denizinde seni boğmaya kalkışır kasırgalarım
pullarını kestim sevgiliye kavuşmak için yollara düşen her mektubumun
göç çadırlarını taşıyan mavi kanatlı her kuşun kanadında
anlamını kimsenin bilmediği gizli harfler taşıyan izler bıraktım
kanma..! muhabbet kuşları gibi gamzelerine yuvalayan dudaklarıma
ağırlığına lanet okunup eteğinde bela gezinen pasaklı bir gecenin
koynuna bırakıyorum sol göğsünde uçurtma kanadı ben’lerini

kendi alazında boğulan volkanik bir dağdır yüreğim
yeşile çalan her renkte siyah bir iz bırakırım
söndür beni Esma!
sana yar olacak değilim

tarihte ihanete yataklık eden şaibeli bir sayfanın kapanan tekrarıyım
zafer sanılan her savaşta keskin kılıçlara ince boyunlar bıraktım
avazını kestim mecnuna yeltenen aşk delisi her satırın
saçlarında sevi’ye dair inançlar taşıyan mutluluk dilencisi kıblegâhlarda
secdesinde dualarını unutan ibadetler bıraktım
yanma..! cehennemden çaldığım ateşlerin hırçın alazında
yüreğinin filizlerine kurtlar çöreklenmiş çürümüş dal parçasıyım
kitaplarının arasına hatırlamak için koyduğun yapraklar kadardır kuruluğum

Dinle beni Esma!
yağmura avuç açmayan aciz bir derenin çatlayan yanağıyım
üzerime bulaşan her lanet yangınında hatır şükrüne duruyorum
balıklarını öldürdüm yüzeyimin
çırpınışlarına adı konulmamış bayramlar arıyorum
ve içine aşk sözcükleri konulmuş her kağıttan gemiyi öfkeli buhranla deviriyorum
dalma dehlizlerine..! dibi yoksul sığ gölgelerimin
ayaklarına ecel terleri gelmiş son pişmanlık havarisiyim
affına uğrarsam cesaret ayinlerini başlatır ömrüm
kendi ipini arayan bir intihar dilencisine dönerim

Faik Danışman@2009