Kilitli kapılar, gerçekliği bastırılmış yaşanmışlıklar
İçine birlikte düştüğümüz o derinlik
Senin karanlık, boşluk sandığın o derinlik
Nihayet;
Kendi saydamlığıyla sevişen bir kadın yarattı.
Ne kadar uzağında olsam da hissedebiliyorum seni
Sesin dağılıp giden toz bulutları
Görüyorum azaldığını,
Biliyorum içten içe yok olduğunu,
Ağladığını duyuyorum,
‘gel’ de bana
Bak
Yaz biter, çift kişilik yatakta tek kişilik yalnızlık seremoniside
Başlar sonbahar usulca sokulur ekim iliklerime
Tek kişilik yatak ve çift kişilik derinlikle…
Kayıt Tarihi : 1.10.2009 00:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saadet Durmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/01/dinle-101.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!