Dînê Şiiri - Halil Manap

Limoni bir öpüştü bakışın
Vişne gibi dudaklarını öptüm de
Sıcak bir sevgiydi içime akışın
Dînê
Ah Dînê
tepeden tırnağa aşktı tüm rotaların
Cennetin kapılarıydı uçları göğüslerinin
Saçların Dicle’ydi omurlarından akan
Küstüm çiçeği küskünlüğünde tenin
Karanfiller açıverdi tenimde sarkan
Sen bendeki çılgın çağlayan
Dînê
Ah Dînê
Dicle’nin dalgalı akışında kudurgan bir özgürlük
esrik bir tat kaldı dudaklarımda ayaklanan
umarsız ve bende sığlaşan ten senleşen ben
ve bulunçsuz bir dağılmayla benleşen sen
mutlu bir parçalanma yeniden bütünleşmeden
acımasızca hapsettin sende boğuldum
Dînê
Ah Dînê
acıydı ayrı düşmüşlüğüm
sevişmemiz çılgınlaşan yüreklerimizde
atların yelesinden şahlanan deli rüzgar
doruklardan düşen çığ gibi düştün içime
tutsak ettin beni senliğinle kendine
Dînê
Ah Dînê
Damarlarımı patlatacaktı kan
Yay gibi gerilen mutluluktan
Etten ok fırladı pembe bir denize
pembe bir denizde gezindi vurdu
milyonlarca can bıraktı durdu
pembe denizin en özel derinliğine
.............
karacadağın volkanik başkaldırısı
patlayacak senle dolmaktan
magmalarıyla sana akacak
küllerini tüm evrene savuracak

15.04.2004
Şanlıurfa