1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Şimdi öfkeni dindirme zamanı.
Yatır onları koyu bir gölgeye,
“ biraz dinlenin”de..
özlediklerini düşün,
seni özleyenleri...
teninde yara açanları,
senin izini taşıyan tenleri düşün.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta