Dindarlık Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Geleneksel inanç İslâm'ı geçmiş,
Ekranlarda şova dönmüş dindarlık;
Anlamadım acep yobaz ne içmiş?
Sarığa cübbeye inmiş dindarlık..

Dünya yalan deyip mala sarılır,
Çıkarıyla ters düş hemen darılır,
Hakk'ın huzuruna elbet varılır,
Riyâkarlığa bir kınmış dindarlık..

Rüşvet, kul hakkı ye; içkiye haşa!
İçmeden sarhoşluk gelmiştir başa,
Görmedim ihlâslı, vardım bu yaşa,
Nefsi yorumlarla sünmüş dindarlık..

İlk emir 'Oku!'yken çoğunluk câhil,
Daha başta portmuş zavallı gâfil;
Düşünen insana olmuşken nâzil,
Şimdi mezârlığa konmuş dindarlık..

Namaz kılar amma zinâ da kaşar,
Sözü başka hâli bambaşka yaşar,
Kolaysa nefsini yenmeyi başar,
Hacca gide gide yunmuş dindarlık..

En büyük cihattı, nerede hani?
Nefis terbiyesiz öldü mü yani?
Allah'la arada benliktir mani,
Arap kültürüne denmiş dindarlık..

Tarsûsî sözlerin hepten kinâye,
Arap kültürü mü dininden gâye?
İslâm coğrafyası niçin pespâye?
Şekilci olmayı sanmış dindarlık...

"Adem KAÇAR - 11/11/2017"