DÊRSIM
Hevalén min bûn şevén dilşikestî
Dayîkam lorîkvan mûnzir xwîn
Digîrî ji bo keçén
Ezeb…
D İ L Ê L A L
Kenek î xav û lal
Asîmanek çavken jîyanek bahoz
Û baran
Dilekî bindest bé çîrok Bé klam
ÇİMA
We çima welaté me şewitand
Avénme xwîn diherike
Hésir bû hevalén dayîkan û zarokén
Séwî li man bin destan
ÇÎROKÊ GORISTANAN
Hozané dila bû bilbil û diherikî
Derdén jîyana békesî yé
Séwî bû welat ziman lal
Stran tî û birçî
Şeytana uyan ademdi sonsuz nimete sahipken
Ve Havva da girmişti kanına ademin
Cennet ül kebirden
Kovulup
Yalnız kaldım ana karanlıklarda
Ve metropoller zindan yaşamı
Bana hasretini verecek hiç kimse
ARKADAŞ DİYORUM SANA ZAKİR
KAYA
Şevkatle doğarken güneş Ararat
ta ve yıldızlar
Dan ederken murat nehri
AX ŞERM DİKE
Qerîna dayika xembare
Tofane dilerize erd ü ezman
Tav dikeve kinca,hîv dilê xwe dike
Stêrk lorînê dikin ax ü eman e
Lê gerdün bêhiş dizivire
AZADÎ
Birînê min tu car qalik nagirin
Roj bi roj zêde dibin
Keser a dilê min
Kêngî mirin xelasbin
Dayik negirîn ü zarok nemirin bêbav
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!