Dinazor Şafakları Ve Kanlı Ayin!

Bir bir devrilirken sokakların asma katları
ve varoş tapular biriktirilirken izbe mahsenlerde
Bir şiir muharebesinden dönüyordu genç savaşçılar
Şiirdi ömürlerin ederi. ancak onlar bilirdi karantina gecelerin tütün rengini ve bir onlar tanırdı mosmor kesmiş topal bir kangreni!
Ayaz yemiş şarklı bir bedevi gibi çaresiz duruyorlardı atlasların en dağlı yerinde.
Azıcık küfür
Biraz ekmek
Kokmuş tuz
ve bir jilet iyi edebilrdi herşeyi

bir şiire sığdırılayamayacak kadar az yaşamışların
bir lokantada ekmeğe abanmadan doymamışların
şunu alsam telaşına girmeden
ve
cebindeki son paranın
onu eve götürüp götürmeyeceği düşüncesine
cevap bulabilecek kadar zamanı olmayanların,
erkenden ölenlerin resimli halidir bu şiir.
karnında at koşturan,
diliyle toz kaldıran bir sekban,
kapkara ölümlerde dört nala bir cengaver
ve seklavi bir kimsesizliktir bölünmüşlükleri.
bir yüzleri Tanrıya bir yüzleri devlete dönmüş efendilerin bıyıklarında tesbihat çekecek kadar imanlı,ölülerine salavat getirecek kadar olay mahalli esmer adamlar iniyor neozoik, tektonik dağlardan.
sırtlarındaki kamburu tanıyacak kadar inziva etmiş. ölülerini yeni gömmüş de gelmiş köyleri ve evleri su altında kalmış, sakallı, romantik, devrimci savaşçı bir hikayenin başlama vuruşudur bu gürültülü yakarış. beyazı çekilince dağların ve seklavi atların sırtında görününce ovalılar heyhaat! yıkılsın Harran ses versin Banaz.!
her bahar şiir ile gelir ve her şiir bir bahara gebedir. her mevsim rengi ile gelir. bu bahar kırmızı. şiir akacak iliklerimize. bahar değecek ölülerimize ve anlam kazanacak karmaşık şiirlerde.
ey şiire saçları değmiş kızıl Lilith!
ey kokusu baharıma sinmiş tanrıçam gel ve kurtar piçlerini
atlar terlemeden ve akdeniz uyanmadan bu kış uykusundan gel su dök tepemize. biz boşluk dolduran saklanmış anlamlar değiliz. Dinazorların kafalarına çarpan taşlar ile soyunun tükenmediğinide biliyoruz artık.
gel ve doğur bizi!
Kaldera çukurlar gibi büyüyor gözlerimizin tapınakları.
bitmeli bu kanlı ayin.
biri civa dökmeli çukurumuza
ve durmalı bu ters akış.
ya tanklarını yürüt sokaklarımızda korkut bizi
ya çek ordunu özgür bırak bizi.
ikilemde bırakma imge düzenimizi.

…

Feridun Kurt

Çekilecek acı kalmayınca insan Tanrıya benzer!