Dini bütün, dini parça.
Bizimki de param parça.
Bu parçaları toplamak için;
Bir ilahiyatçı göndermişlerdi bize.
Arapça dualar okuttu,ezberletti.
Sözlü yaptı,tahtaya kaldırdı.
Sıraların üstünde namaz kıldırdı.
Bir hayli yol aldırdı.
Lakin unutulmamalı:
İnsan istediği yolda gider.
İstemezse geri döner.
Kilometrelerce yol gitsede.
Ben geri döndüm.
Dinimden mi?
Tövbe, haşa.
Gelmişim bu yaşa.
Tabi ki öğretmenin götürdüğü yoldan.
Saçmaladığını anladığım an.
Şöyle sualler etmiştim ona
Sıcak ve soğuk su.
Ters yönde Golfisrin de
Biri birine katışmadan hep akar.
İlahiyat bunu nasıl açıklar.
Teredütsüz ve rahat bir şekilde.
Allahın melekleri tarafından,
Çekilmiş perde.
Ya radyo ya televizyon ya faks.
kilometrelerce uzaklardan gelen aks.
Allahın melekleri vastasıyla,
Dağlar okyanuslar aşılır.
Bu akslar hava zerecikleriyle,
Evimize kadar taşınır...dedi
İlahiyatçı dindersi öğretmenimiz.
Kayıt Tarihi : 4.11.2008 22:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!