Dilsiz Dürüst Şiiri - Naile Öztunç

İki, iki daha beş dersem,
Zaman durup beni dinler.

İki,iki daha dört dersem,
Zaman sessiz akar gider.

Dünyanın dürüst çocukları,
Çiçek,böcek ve hayvanlar,
Dağlar, taşlar, topraklar.
Dilsiz dürüstler.

Bu kadar da olmaz ki.
Hem dürüst, hem dilsiz.
Bir garip çelişki.
Kendine güveniyor belli ki.

Bekle sabır acı ilaç.
Zaman her şeyi duyar.
İki, iki daha durmaz sayar.
Bekle..İlahi adalet var.

11 Eylül 2014. Sakarya