Hep karistigi kayiplarda unutulur
Yasanilan veya hic yasanilmamis uzak ihtimallere mümkün konduran
Sanki kendi degilmis gibicesine yolcu trenleri yola yabana
Dumanli dumansiz vakitler vapur kiyisindaki iskeleden
Pismansiz tövbesiz yövmiyesi insan degerinde kiymetli köstekli bir saat gibi
Ucu bucagi belirsiz burgularin gündelik hesabina kim kimden daha amale
Uzaklastikca yerini yabancilasan hayatin var yükünü canina tenine dolayip
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta