Dillim Düdük Şiiri - Hacı İbrahim Sağır

DİLLİM DÜDÜK

Söğütler gövermeye başlayınca,
Yapraklara bürünürler tek tük.
Çocuklar ağlamaya başlayınca,
Susarlar yapınca bir dillim düdük.

İnce ise şimşir söğütün dalın,
Budaklısı yaramaz, hem de kalın,
Yavaşça vurarak kabuğun alın,
Bahar eğlencesiydi dillim düdük.

Şişirip avurdun' alabildiğince,
Üfleyecektin olabildiğince,
Kulak mı kalırdı insan duyunca,
Çocukluk neşesiydi dillim düdük.

Köy çocuğu bu her daim üretkendi,
Sevdası yeşil doğaya yürektendi,
Olanla yetinmekse gerektendi,
Doğal bir oyuncaktı dillim düdük.

Sağıroğlanın elinde bir bıçak,
Söğüt dalında umut arayacak,
Böyle geleceğe köprü kuracak,
Köprü başındaysa bir dillim düdük.

Hacı İbrahim Sağır
3 Nisan 2012