Diller Perişan Şiiri - Nuh Comba

Hazana bırakmış gönül bağları
Yine ayaz vurmuş puslu dağları
Tutamadım gitti gençlik çağları
Titriyor sözlerim diller perişan

Bir ah çektim seyran eden ağladı
Ağladıkça yürekleri dağladı
Hicranımız mizan dedi bağladı
Karar dedi, açmaz eller perişan

İnatla herk ettim dağı bahçeyi
Kahrettim feleğe aldım bohçayı
Daha ben dönemem içilmez çayı
Kudretim tükendi beller perişan

Yasladım sırtımı koca çınara
Takıldı gözlerim yeşil pınara
Aklıma geldikçe sızlıyor yara
Esmiyor yaprağı dallar perişan

Doğmuyor güneşim tutuldu ayım
Namertler elinde dağıldı payım
Tutmuyor zemberek fırladı yayım
Geçmiyor zamanlar yerler perişan

Anladım her şeyin bir sonu vardır
Ne çokta sevmiştim firakın hardır
İçimden gitmiyor o bende yardır
Sazım çalmaz oldu teller perişan

Be hey mecnun bu karara sen alış
Hakikatle yüzleş gerçeğe alış
Akıllıca düşün mantıkla yarış
Çalışmıyor kafam us, um perişan

Nuh Comba