Saygın kişi bağırıyordu oturduğu yerden
Ağzından bir o yana bir bu yana
Salyalar savruluyordu.
Oturmuştu ya bir şekilde tahtına
Ondan gayrı herkesi
Solucan, böcek sanıyordu.
Dilinin sorgusu yoktu kendine
Öfke onunsa
Olması gereken
Başkasının ise
Kendini bilmezliğe sayılıyordu.
İmzası çoklaştıkça
Eylemlerine karşıt
Ah o güzelim eserlerinde,
Ne garip o dil;
Söze zehir katıyordu! ! !
Kayıt Tarihi : 8.12.2004 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne o kardeşim çok mu iş aradın...?
yoksa bir devlet kapısına işin mi düştü...?
nedir seni böyle yazdıran...?
ancak bu kadar tarif edilirdi...
tebrikler
asla böyle bir şiirin muhatabı olmak istemem.
yüreğine sağlık...
sevgiler...
TÜM YORUMLAR (3)