dilimin ucunda yanar köz
sözdeki anlam değil
özdeki davranış kalıcı olan
yele düşmüş yaprağında hazan
dilimin ucunda yanar söz
avcısına vurgun yaralı ceylan
hırçın dalgalarda oynar kem bir bakışta
parçalanır sırça yere düşer
dilimin ucunda yanar öz
alevlenir ten
yalan değil tenden yüze vuran
ağır gelir insana yorgan
dilimin ucunda yanar töz
sözü yel götürdü toz ve kül içinde
yanar yürek savrulur kalanlarda
yelin uğultusu ten ile tin arasında
08:10 17.10.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 17.10.2009 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!