iyiyim, rutin bir dünyada, yerimde durarak rüyamı seyrediyorum sadece
dik duruyorum, direniyorum, yaşadığımı anlıyorum üstüme saldıran kuklaların sayesinde
yeni belalar göndermesinler diyorum, torna tezgahından çıkan coğrafya açık kalbimiz
israf edilecek bir enerji kalmıyor gün içerisinde, çağ açıp çağ kapatan milletiz
belalardan sağ çıkan halka hasetle bakan gözlere inat
iyiyiz aslında yüzlerine tükürürken kalbimiz biraz daha iyi gibi temmuzun tam ortasında
lanet okuyorum her gün, sınırımıza kurşun sıkan amerika’ya
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta