Dilime yüreğime Şiiri - Murat Ülkü

Dilime yüreğime bulaşınca aşk,
Şiirlere sığınırım hece dizerek...

​Gözlerimden süzülür adın,
Sessiz harflerle anarım her defa.
Sanki bir nehir yatağıdır sevdan,
Beni alıp uzaklara sürükleyen.
Dilime yüreğime bulaşınca aşk,
Şiirlere sığınırım hece dizerek.

​Yüreğimde bir fırtına koptu,
Sessizliğim bin parçaya bölündü.
İçimde biriken o deli rüzgâr,
Dizelerimde soluk alıyor şimdi.

​Aşkın ateşi düştü bu cana,
Kor oldu, köz oldu, yandı her yanım.
Ne yapsam da sönmez bu ince sızı,
Mısralarla örülür yalnızlığım.

​Ruhumda biriken o ince sızı,
Kağıt beyazında can bulur birden.
Her dize, sana doğru atılmış bir adım,
Arzuhal olur, sana ulaşır gizlice.
Dilime yüreğime bulaşınca aşk,
Şiirlere sığınırım hece dizerek.

​Gökyüzü bile şahit bu sevdaya,
Aydededen düşen bir damla yaş sanki.
Kaderime yazılmış o son nokta,
Sensiz geçen ömrümün özeti belki.

​Kelimeler birer köprü olur sana,
Gönül evimde yankılanan sesin.
Sensiz geçen her an, şiirle diner,
Dilime yüreğime bulaşınca aşk,
Şiirlere sığınırım hece dizerek.

​Söz biter, mana kalır geride,
Kalpte saklı kalan her bir hece.
Güneş doğar, dağıtır bu perdeyi,
En derin sırrım olur o aşk bilmecesi.

​Şimdi susar kalem, biter bu ahenk,
Hissedilen her şey sığdı bu dizeye.
Mühürlendi bu aşk, bu bitmez yemin,
Dilime yüreğime bulaşınca aşk,
Şiirlere sığınırım hece dizerek.