Sessiz bir köşede yüreğime söz geçirmişken
Neden dokundun şimdi
Ne derdin vardı gönlümle.
Kuytularımda gölgelerimde avuturken yüreğini
Niye savurdun ki beni
Mutlu musun ? şimdi
Rüzgara kapılan toz misali savruluşumu seyrederken.
Sahipsizlikten üryan mı? sandın kalbimi!
Oysa muhabbetle giydirmiştim çoktan yüreğimi.
Kırgınım çok kırgınım…
Lakin suskun dilime yakışan en yalın halisin.
Unutma emi unutama beni
Çünkü üzmedin kimseyi beni üzdüğün gibi.
Kayıt Tarihi : 1.6.2020 11:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!