Dilim tütün acısı kardeş
Ayaklarım uzak yolların yolcusu
Bir kez olsun yürümemişim
Ankara’nın çamurlu sokaklarında
İçim hiç böylesine üşümemiş…
Dilim tütün acısı kardeş
Nazlı yarin ipekten saçı gibi
Ak kağıtlara sarmışım umutlarımı
Ve çektiğim her nefeste
Hürriyete sevdamı haykırmışım…
Dilim tütün acısı kardeş
İsli bir çadır örtmeye çalışıyor kederimi
Diyarbakırlı bir türkü kulaklarımda
İzmirli bir dostun omzunda uyuyakalıyorum geceleyin
Trabzonlu bir kemençenin hüzünlü coşkusu yeniden uyandırıyor beni hayata…
Dilim tütün acısı kardeş
Çocuklarımız geliyor pek iyili karneleriyle
ve çocuklar geliyor hiç tanışmadan tanıdığımız
gökyüzünü paylaşır gibi bölüyorlar ekmeklerini soframızda…
Dilim tütün acısı kardeş
Dostlar geliyor dillerinde marşları ve bayraklarıyla
Dostlar geliyor ezerek zulmün ve sefaletin koruyucularını Ankara’nın kaldırımlarında…
Sesim daha gür çıkıyor kendimden kaçtığım günlerden
Direndikçe daha da diriliyorum…
2010
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 2.2.2010 23:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)