Gün yorgun ve nazlanarak iniyor mor dağların ardına…
Gelin gibi süzülerek kayboluyor gözden,
Gecenin koyu gizemine bırakıyor yerini,
İşte tam bu sırada kıpır kıpır olur içim!
Çünkü; başlar itiraf saatlerim…
Yorulup sıkılmam, saymam dakikaların geçişini,
Zaman mefhumunu hemen kaldırırım aradan!
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Dur!
Nereye? Daha anlatacaklarım bitmedi…
Yeni çözüldü dilim,
Hani duymak isteyipte, söyleyemediklerim vardı ya…
Sıralayacağım hepsini ardı ardına!
Seni seviyorum dediğimde kurban kesecektin!
İtiraf ediyorum …
‘’Seni senden de çok seviyorum’’
Sıra sende... Hadi! Susma!
Harikaydı..Yüreğinze sağlık..
İnsanın dertleştiği dostu gecelerdir dimi hocam.Tebrikler çok güzel.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta