Dili olsa konuşsa ak suların

Durulur insan bazen, suskunlaşır
Her yürek içinde bir ceylan taşır.

Güneşle ayın sevdası mesela
Bu aşk ki insana ne tatlı bela.

Yürür ruhun yürür de ayakların
Dili olsa konuşsa ak suların.

Sanırsın karşında hep o nazlı yar
Uzatsan elini dağların üstü kar.

Bir sevda tohumu bir avuç toprak
Ay doğar gecelere, hep alnı ak.

Gözlerimde solan güneş mor ırmak
Ayrılık hançerem de bir kör bıçak.

Gözler ıslak, yağmur yakın, yol uzak
Nasıl sevda ki vuslata kurmuş tuzak

Ey yar,
Pencereni arala, yollara bak!
Gel desen koşarım, bil yalın ayak...