Bir seda bekleyen, dostlara hece
Yolları gözleyen, kalplere cemre
Dilleri susmayan, şaire nebre
Özledim sizleri, geldim bu gece
Dilhundu dillerim, kalbimde perde
Sessiz yürek, dile geldi
Gözde damla, sele geldi
Gönül hicran, yazı verdi
Dilim sustu, konuş yürek
Kimse görmesin beni, lal olsun dudaklarım
Duyulmasın kalp sesi, içli hıçkırıklarım
Gittiğim yol izini, sürmesin tüm dostlarım
Ey gözlerim ağla ki, yıkma dik duvarlarım
Hüznüm içimde gizli, anlatmasın gözlerim
Gece ay parlak,yıldızlar yanında sönük
Ağaçlar durgun, coşkulu değiller
Evler sıra sıra bir fülüt sesi uğultusu
Uzaklarda parlayan lambalar
Gece sessiz
Geç Kalmayasın
Yollar uzun görüp, sonu yok sanma
Sonuna bir gün gelip, sonra dert yanma
Nefreti biriktirip, gönüller kırma
Siyah çökmüş, kurulmuş tüm geceye
Geceler dönmüş, sanmaki hep neşeye
Aşk sofrasını, sorsanda bir bilene
Zehirli olmuş, bu kalplermiz neyleye
Aşka aşığım, şaşırmış sanma beden
Siyah hüzünleri notalara döktü rüzgar
Kalbimde sükunet, gözlerimde damlalar
Kısa devre yapmış beynim,gönülde yaralar
Yaralara ilaç değil, sözler neye yarar.
Makamında şarkımın adıdır rüzgar
Bu gününü unutup, geçmişe bakıp yanma
Unuttuğun gün gelip, yine mazi olacak
Gözlerini kapatıp, karanlık diye korkma
Karanlık ışık olup, güzel günler doğacak
Gözde ateş kaldı, yalancı yardan
Sözden yüreğime, iner damlalar
Puslandı umutlar, dönülmez yoldan
Hasret yoksa nasıl, iner damlalar
Yüzüm güldürmedi, o kara sevdan
Hala nedenini bilmediğim
Hüzünlerim var
Soğuk bir kış günü
Sokakta çaresizce titreyen
Masum bir kız çocuğunun
İç çekmesi kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!