Zeytinliklerde yukarı koyulaştıkça serinliğin urbasını giyen kasım
Ve Bahçelerin koruluklara her gün tertemiz yüzleriyle gülümseyerek
Masa üstünde yorgunları kalmış geceden bir yudum huzur bir tutam narenciye ve bir avuç tabiat
Göçü yüklenmiş dağın zirvesindeki bulutlara çarpa çırpına bulutlar kuşlar
Katar katar cümle cihan nitekim
İhtiyarına darın düşen yapraklar gibi her şeyin birbirinden ilişkisi kopmuş
Merakı sönmüş
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta