Dilenmedik | Şiiri - Zafer Zengin Etnika

dilenmedik aşkı
aç çocuklara bıraktık
ıslak gözlerine
kimsesiz gülmelerine
küserler geceleri
gelmeyen gidene

dilenmedik aşkı
akşamdı
aç çocuklara
yüzü gülmeyenlere bıraktık

şimdi
su basar ovaları
becerememiştir ay
dokunmamıştır toprağa
takılmıştır yamana

| bak bu yüzü güleç..bu saçları sarı çocuğu..gece vakti
sessizken her taraf aşkla yaptık..kadın topuk tuttu göğe..Erkek yüz sürdü memelere
ve biz işte saçları sarı çocuğu suya bağışladık..gürül gürül elleri
sen gibi güler gözleri.tarifi yok ikiydik üç ettik..topuk göge
yüz memeye sürüldü..yara çocuk kokar şimdi..sarıl al yanağımdan adımı
sana kalmayacak saklayamam baharı |

olmaz
dokunmadan büyümek yok
ödemedin son öpüldüğünü
ödemedin istanbul
istanbulun güllerini
boğaza bıraktığım ellerimi
meydanlarda sırt dönüp gitmeleri
ödemedin
aşk hakkı bıraktın
kul hakkı sattın

| akıl öyle içten gelmişte kirletilmeden eline tutuşturulmuş
milliyeti yok hırslanma sanada kalmaz dünya..benim olmadı bana hiç bakma
misafirim surada çayım gelse durmam bu masada.şöyle denize yakına..daha yakına |

evveli
gövermişi
gülen bebişi
sevmişi
sevmemişi
hasret bilmişi
kapına koyduk da gittik

mevsim eylül
sende gül
yaprak atar gövdemiz
geldiysek gideriz
aşk dilenmeyiz
kirletmeyiz

usulca kirpiklerini aç
ortasına alnının veda
özlenen
sıcak iklim hayata
dokundum damağımla
kapa şimdi
ağlayacaksan ağla
usuldan usulca

03.10.2004