Köşe başında oturmuş, bir dilenci.
Önünde mendili, yanında ilacı.
Beli bükülmüş, siması değişmiş ne acı.
Hem geliri yok fukara, hem de kiracı.
Yaz, kış, kar, çamur, soğuk demeden.
Avuç açar herkese, bıkmadan, utanmadan.
Huy çıkmazmış derler, can çıkmadan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
